زندگی شهری با همگی آلودگیها، دغدغهها و مشکلات کوچک و بزرگی که دارد، لحظاتی را پیش میآورد که با کامل بود احساس خستگی میکنیم. به همین دلیل، داخل اولیه فرصت وعده و بندیلمان را جمع میکنیم و بوسیله نزدیکترین باغ ملی پناه میبریم؛ همانجایی که هنوز در دام ساختوسازهای بیرویه شهری اسیر نشده و میتوان چند ساعتی را درون دل طبیعت به دور از سروصدا و دود و استرس سپری کرد. دریاچه ولشت یکی از این گردشگاه های دنج و آرامشبخش است که در ادامه بیشتر با آن آشنا میشوید. حتما بخوانید:دریاچه سقالکسار؛ گشتوگذار تو سرشت دلبر گیلاناملش؛ گنجی داخل بیرونی گیلان هیشه سرسبزسفر به چالیدره مشهد؛ سفری یک روزه ولی پرهیجان
به بیرون از شهر میرویم که رخصت ندهیم تجمع زندگی شهری ملول و سرخورده و ناخوشاحوالمان کند. در چنین مواقعی موبایلمان را در دست میگیریم و نزدیکترین نقاط گردشگری را جستوجو میکنیم تا شاید چیزی بخوانیم یا عکسی ببینیم که حس کنجکاویمان را تحریک نرم و راهیِ آنجا شویم. گاهی نیز از دوستان و آشنایان سراغ بکرترین جایی را که بهتازگی تجربه پیشگاه در آن را داشتهاند و بهخوبی از زیروبم آن آگاه هستند، میگیریم و میخواهیم که راهنماییمان کنند. سپس حزن با توجه به شرایط جوی، وسایل موردنیاز را جمعآوری کرده و راهی میشویم.
محتوای این ورقه میکوشد تا راهنمای شما برای انتخاب یک مکان کم قیمت گردشگری باشد. اینبار سری بوسیله دریاچه وِلشت بهعنوان بهشت گمشده مرزنآبادیها زدهایم و اطلاعات کاملی را از آنچه باید برای یکروز تفریح درون آنجا بدانید، برایتان فراهم کردهایم. دریاچه ولشت؛ یک میراث فرهنگی
دریاچه ولشت یکی از آثار طبیعی ایران است که در مهر سال ۱۳۸۸ بهعنوان هفتادویکمین اثر غریزی ملی، در فهرست آثار میراث فرهنگیمان ثبت شد. این دریاچه در سیرت شرقی کلاردشت و ۲۵ کیلومتری جاده چالوس، یعنی نزدیک به روستا مرزنآباد، صبر دارد.
بوسیله دلیل قرار ستاندن دریاچه درون ضلع خاوری کلاردشت، (ازآنجاکه کلاردشت به شهر اکسیژن ایران مشهور است) طبیعت آن آب وهوای فوقالعادهای دارد. آب دریاچه از بارشهای جوی و چشمههایی که کف دریاچه حیات دارد، تأمین میشود. بوسیله همین دلیل، در فصول مختلف سال عمق آب متغیر است، اما در هیچ ماهی از سال این حوض درست کردن کمآب و خشک نمیشود. بیشترین عمق آب در قسمت میانی دریاچه تقریبا به ۲۲ متر میرسد و حاشیه حوض درست کردن عمق تقریبی ۹ متری دارد که آبتنی را برای گردشگران شناگر آسانتر میکند.
تا پیش از اینکه میراث فرهنگی نگاه ویژهای بوسیله دریاچه ولشت داشته باشد، جزئی افرادی برای گشتوگذار در طبیعت، به آن مراجعه میکردند که آن هم، افراد محلی بودند که طبق غریزه بخاطر گذران اوقات راحتی روانه مراتع سرسبز میشدند. حتی به جرئت میتوان گفت تا یکدهه قبل، خیلیها حتی نام این دریاچه را نیز نشنیده بودند، ولی بعد از ثبت تاریخی دریاچه، همهچیز تغییر کرد.
حالا آنطور که محلیهای ساکن ابتدای جاده منتهی به دریاچه میگویند: «از هر ۱۰ مسافری که متد جاده چالوس را درون پیش گرفتهاند و میخواهند یک روز را دور از غوغا و فضای ساختگی شهری بگذرانند، راه یک نفرشان بوسیله دریاچه ختم میشود؛ دریاچهای که تا دیروز خیلیها آن را ندیده بودند و این روزها تصویرش را در شبکههای مجازی بیش میبینیم.» بزن بریم ولشت عکس از: حسین سپهوند
اگر مبدأ سفر به دریاچه را تهران تصور کنیم، فاصله بین تهران تا دریاچه ولشت، حدودا ۱۶۹ کیلومتر است. اگر بهطور میانگین با سرعت ۶۰ کیلومتر تو ساعت برانیم، بخاطر رسیدن به دریاچه کمتر از ۳ زمانه در گونه خواهیم بود که صرف کردن این زمان برای سفری یک روزه فوقالعاده است، اما با احتساب ترافیک همیشگی جاده کرج و جاده خاکی منتهی بوسیله دریاچه که از میانه مسیر مرزنآباد بخاطر رسیدن به دریاچه داخل پیش میگیریم، کمی کار سخت و زمان سیر از زمان پیشبینی شده ما، یک ساعت بیشتر میشود.
۱۰ کیلومتر از این مسیر همان جاده خاکی است که تا قلب دریاچه پیش میرود. اقدامات چندانی برای هموارسازی مسیر و جادهسازی در این مدخل ایفا نشده است. جاده کاملا سنگلاخی و خاکی است و همین راندن را برای رانندهها، بهویژه برای مسافرانی که برای اولینبار مخبر این محدوده شدهاند، سخت میکند. بنابراین این ۱۰ کیلومتر با سرعت بسیار کم و با احتیاط طی میشود و درون تاریکی فضا بیش از یک ساعت کشش میکشد. چنانچه جزو آن دسته از افراد هستید که تو مسیر سیر از تماشای خلقت کیف میبرید و قصدتان فقط رسیدن به مقصد نیست، از جاده منتهی به حوض درست کردن بینهایت لذت خواهید برد. راههای دسترسی به دریاچه ولشت
دریاچه ولشت یکی از گزینههای همیشگی تورهای گردشگری یکروزه است. بنابراین اگر جزو علاقهمندان به گردشگری با تورهای تفریحی هستید، بهراحتی میتوانید دو روز قبل از زمان سفر با یکی از تورلیدرها مناسبت بگیرید و در قیافه تهی وجود داشتن ظرفیت، داخل تور ثبتنام کنید. البته اگر روزی که عزم سیر تکاملی دارید، تعطیل است، بهتر است حداقل ۵ روز قبل از زمان موردنظرتان با آنها تماس بگیرید.
اگر میخواهید با اتومبیل شخصیتان راهی ولشت شوید، اتوبان تهران_کرج را انتخاب کنید و بهمحض رسیدن به بریدگی جاده چالوس تغییر مسیر دهید. بعد از آن داخل جاده چالوس تا رسیدن بوسیله تابلو مرزنآباد برانید. کمی باقی مانده بوسیله مرزنآباد، جانب راستتان یک جاده فرعی میبینید که شما را به دریاچه میرساند.
چنانچه عزیمت سفر با اتوبوسهای بینشهری را دارید، بلیط تهران_چالوس را تهیه کنید. از راننده اتوبوس بخواهید شما را ابتدای مرزنآباد پیاده کند. از مغازههای سمت راست جاده بخواهید شماره آژانس یا تاکسیهای تلفنی آن محدوده را تو اختیارتان بگذارند. بسیاری از ساکنان محلی آن محدوده شمارهشان را به مغازهداران دادهاند تا تو عارض نیاز و وجود مسافر با آنها تماس بگیرند. در این رخ خیالتان راحت است که بهمحض پیاده شدن از اتوبوس یک موتور منتظرتان است که شما را به آماج برساند. حتما بخوانید:بیشه ابر شاهرود؛ همآغوشی زمین و آسمانجاهای دیدنی محلات؛ سفر به هلند ایران ماهیگیری در دریاچه ولشت آزاد است
پیشنهاد میکنیم برای بازدید از دریاچه ولشت خودتان را برای چند ساعتی مجهز کنید. ازآنجاکه شنا و آبتنی داخل دریاچه (البته با رعایت هشیاری) ممنوع نیست، چنانچه اهل آبتنی تو دریاچه هستید، بهتر است چند دست لباس همراه داشته باشید.
اردکماهی، اژدها آبی و قورباغه از یکسره آبزیان دریاچه هستند. به دلیل وجود چند جنس ماهی پرطرفدار، دریاچه ولشت یکی از مکانهای ماهیگیری برای روستاییهای پایین دریاچه و ساکنان مرزنآباد محسوب میشود. آنها بهمحض روشن شدن هوا قلاب ماهیگیری و سطل طعمههایشان را برمیدارند و راهی دریاچه میشوند. شما بی آرامی اگر علاقهمند به ماهیگیری هستید، حتما با خودتان قلاب ماهیگیری و طعمه ماهی ببرید.
رستوران و کافیشاپ موجود داخل محوطه حفاظتشده دریاچه تا ساعت ۲۲ آماده خدمترسانی بوسیله بازدیدکنندگان دریاچه هستند، ولی از ساعت ۲۲ تا ۱۰ صبح فردا تعطیل هستند. ازآنجاکه روشن کردن آتش تو اطراف دریاچه اشکالی ندارد، میتوانید غذای نیمهآمادهای را که در طول مسیر و با توجه به گرمای هوا فاسد نمیشود، همراهتان ببرید.
اگر قصد ماندن داخل دریاچه را دارید، همراه داشتن چادرمسافرتی، پتو (شبها هوای دریاچه بیش سرد میشود)، سایهبان، کفش راحت و مناسب برای راه عدول کردن روی زمین سنگلاخی، کلاه آفتابگیر، کرم ضدآفتاب و پاور بانک ضروری است. ولشت، دریاچهای بر ارتفاع ابرها
هوا که ابری میشود، دریاچه و دشتهای حوالی آن بالای ابرها هستند. وقتی از قریه به سمت دریاچه میآییم، گویی ابرها کمی پردهشان را کنار میزنند تا نیمنگاهی به دریاچه بیندازیم. همهچیزِ اینجا مثل رویا میماند. عصرها که محیط کمی ابری و بهدلیل تبخیر آب دریاچه، قطرههای شبنم در هوا پراکنده میشود، رنگینکمان زیبایی روی دریاچه پل میزند که نمیتوان چشم از آن برداشت.
محال است اینهمه زیبایی را ببینید و دوربین به دست نشوید. همهچیز گویای این است که محلیها عبث دارند، دریاچه را ارم گمشده بنامند. بخاطر ما که از دودودَم و سروصدای ایالت گریختن کردهایم تا یکروز معقول و پاک تو طبیعت داشته باشیم، اینجا کم از بهشت ندارد؛ اینجا خود فردوس است.
چنانچه صبح مهلت بیایید و تابش آفتاب روی پولک ماهیها را تماشا کنید، دیگر هیچچیزی نمیتواند مجبورتان کند که عصر گونه برگشت را تو پیش بگیرید. به همین دلیل بهتر است برای یک شب اندوه که شده اقامت در جوار دریاچه را تجربه کنید تا روزگار ۶ بامداد را ببینید. سکوت دریاچه، صدای پرندگان، صدای اسبهای ساختمان روستایی آن سوی دریاچه و…؛ همهچیز حالتان را تا مدتها خوب میکند. بیشک ولشت بهشت گمشده است که در این روزهای داغ، خودش را به ما نشان داده تا حالمان را خوب کند. ماندن درون شب، پهلو دریاچه ولشت
کمی پایینتر از دریاچه، داخل میانه جاده خاکی، مسافرخانه کوچکی حیات دارد که میتوانید شب را در آنجا سپری کنید، ولی اگر دلتان میخواهد شب را در طبیعت بگذرانید، میتوانید کنار دریاچه چادر بزنید و خیالتان مرده باشد که هیچ خطری شما را تهدید نمیکند.
چند سالی میشود که استانداری مرزنآباد بخاطر دریاچه، کیوسک نگهبانی ۲۴ ساعته منیع کرده است. برای عبور از نگهبانی، هر اتومبیلِ انحصاری باید مبلغ ۸ هزار تومان بپردازد که بخاطر یک منطقه حفاظتشده نرخ مناسب و ایدهآلی بهنظر میرسد.
همچنین از ابتدای امسال، با افزایش امکانات گرداگرد دریاچه، از جمله تجهیز پیرامون دریاچه بوسیله رستوران، کافی شاپ، سوپرمارکت کوچک ویژه خرید نوشیدنی و تنقلات، تجهیز و ترقی سرویس بهداشتی، آلاچیق، نمازخانه و… اقامت در دوروبر دریاچه آسانتر شده است. داخل کل، همهچیز برای کیف بردن از طبیعت و نفستازهکردن مجهز است. عزب کافی است تصمیم بگیرید و راهی شوید. در امتداد بخوانید: جاهای دیدنی تهران؛ ۲۲ جاذبه گردشگری ولایت ۷۲ پیرو
به بیرون از شهر میرویم که رخصت ندهیم تجمع زندگی شهری ملول و سرخورده و ناخوشاحوالمان کند. در چنین مواقعی موبایلمان را در دست میگیریم و نزدیکترین نقاط گردشگری را جستوجو میکنیم تا شاید چیزی بخوانیم یا عکسی ببینیم که حس کنجکاویمان را تحریک نرم و راهیِ آنجا شویم. گاهی نیز از دوستان و آشنایان سراغ بکرترین جایی را که بهتازگی تجربه پیشگاه در آن را داشتهاند و بهخوبی از زیروبم آن آگاه هستند، میگیریم و میخواهیم که راهنماییمان کنند. سپس حزن با توجه به شرایط جوی، وسایل موردنیاز را جمعآوری کرده و راهی میشویم.
محتوای این ورقه میکوشد تا راهنمای شما برای انتخاب یک مکان کم قیمت گردشگری باشد. اینبار سری بوسیله دریاچه وِلشت بهعنوان بهشت گمشده مرزنآبادیها زدهایم و اطلاعات کاملی را از آنچه باید برای یکروز تفریح درون آنجا بدانید، برایتان فراهم کردهایم. دریاچه ولشت؛ یک میراث فرهنگی
دریاچه ولشت یکی از آثار طبیعی ایران است که در مهر سال ۱۳۸۸ بهعنوان هفتادویکمین اثر غریزی ملی، در فهرست آثار میراث فرهنگیمان ثبت شد. این دریاچه در سیرت شرقی کلاردشت و ۲۵ کیلومتری جاده چالوس، یعنی نزدیک به روستا مرزنآباد، صبر دارد.
بوسیله دلیل قرار ستاندن دریاچه درون ضلع خاوری کلاردشت، (ازآنجاکه کلاردشت به شهر اکسیژن ایران مشهور است) طبیعت آن آب وهوای فوقالعادهای دارد. آب دریاچه از بارشهای جوی و چشمههایی که کف دریاچه حیات دارد، تأمین میشود. بوسیله همین دلیل، در فصول مختلف سال عمق آب متغیر است، اما در هیچ ماهی از سال این حوض درست کردن کمآب و خشک نمیشود. بیشترین عمق آب در قسمت میانی دریاچه تقریبا به ۲۲ متر میرسد و حاشیه حوض درست کردن عمق تقریبی ۹ متری دارد که آبتنی را برای گردشگران شناگر آسانتر میکند.
تا پیش از اینکه میراث فرهنگی نگاه ویژهای بوسیله دریاچه ولشت داشته باشد، جزئی افرادی برای گشتوگذار در طبیعت، به آن مراجعه میکردند که آن هم، افراد محلی بودند که طبق غریزه بخاطر گذران اوقات راحتی روانه مراتع سرسبز میشدند. حتی به جرئت میتوان گفت تا یکدهه قبل، خیلیها حتی نام این دریاچه را نیز نشنیده بودند، ولی بعد از ثبت تاریخی دریاچه، همهچیز تغییر کرد.
حالا آنطور که محلیهای ساکن ابتدای جاده منتهی به دریاچه میگویند: «از هر ۱۰ مسافری که متد جاده چالوس را درون پیش گرفتهاند و میخواهند یک روز را دور از غوغا و فضای ساختگی شهری بگذرانند، راه یک نفرشان بوسیله دریاچه ختم میشود؛ دریاچهای که تا دیروز خیلیها آن را ندیده بودند و این روزها تصویرش را در شبکههای مجازی بیش میبینیم.» بزن بریم ولشت عکس از: حسین سپهوند
اگر مبدأ سفر به دریاچه را تهران تصور کنیم، فاصله بین تهران تا دریاچه ولشت، حدودا ۱۶۹ کیلومتر است. اگر بهطور میانگین با سرعت ۶۰ کیلومتر تو ساعت برانیم، بخاطر رسیدن به دریاچه کمتر از ۳ زمانه در گونه خواهیم بود که صرف کردن این زمان برای سفری یک روزه فوقالعاده است، اما با احتساب ترافیک همیشگی جاده کرج و جاده خاکی منتهی بوسیله دریاچه که از میانه مسیر مرزنآباد بخاطر رسیدن به دریاچه داخل پیش میگیریم، کمی کار سخت و زمان سیر از زمان پیشبینی شده ما، یک ساعت بیشتر میشود.
۱۰ کیلومتر از این مسیر همان جاده خاکی است که تا قلب دریاچه پیش میرود. اقدامات چندانی برای هموارسازی مسیر و جادهسازی در این مدخل ایفا نشده است. جاده کاملا سنگلاخی و خاکی است و همین راندن را برای رانندهها، بهویژه برای مسافرانی که برای اولینبار مخبر این محدوده شدهاند، سخت میکند. بنابراین این ۱۰ کیلومتر با سرعت بسیار کم و با احتیاط طی میشود و درون تاریکی فضا بیش از یک ساعت کشش میکشد. چنانچه جزو آن دسته از افراد هستید که تو مسیر سیر از تماشای خلقت کیف میبرید و قصدتان فقط رسیدن به مقصد نیست، از جاده منتهی به حوض درست کردن بینهایت لذت خواهید برد. راههای دسترسی به دریاچه ولشت
دریاچه ولشت یکی از گزینههای همیشگی تورهای گردشگری یکروزه است. بنابراین اگر جزو علاقهمندان به گردشگری با تورهای تفریحی هستید، بهراحتی میتوانید دو روز قبل از زمان سفر با یکی از تورلیدرها مناسبت بگیرید و در قیافه تهی وجود داشتن ظرفیت، داخل تور ثبتنام کنید. البته اگر روزی که عزم سیر تکاملی دارید، تعطیل است، بهتر است حداقل ۵ روز قبل از زمان موردنظرتان با آنها تماس بگیرید.
اگر میخواهید با اتومبیل شخصیتان راهی ولشت شوید، اتوبان تهران_کرج را انتخاب کنید و بهمحض رسیدن به بریدگی جاده چالوس تغییر مسیر دهید. بعد از آن داخل جاده چالوس تا رسیدن بوسیله تابلو مرزنآباد برانید. کمی باقی مانده بوسیله مرزنآباد، جانب راستتان یک جاده فرعی میبینید که شما را به دریاچه میرساند.
چنانچه عزیمت سفر با اتوبوسهای بینشهری را دارید، بلیط تهران_چالوس را تهیه کنید. از راننده اتوبوس بخواهید شما را ابتدای مرزنآباد پیاده کند. از مغازههای سمت راست جاده بخواهید شماره آژانس یا تاکسیهای تلفنی آن محدوده را تو اختیارتان بگذارند. بسیاری از ساکنان محلی آن محدوده شمارهشان را به مغازهداران دادهاند تا تو عارض نیاز و وجود مسافر با آنها تماس بگیرند. در این رخ خیالتان راحت است که بهمحض پیاده شدن از اتوبوس یک موتور منتظرتان است که شما را به آماج برساند. حتما بخوانید:بیشه ابر شاهرود؛ همآغوشی زمین و آسمانجاهای دیدنی محلات؛ سفر به هلند ایران ماهیگیری در دریاچه ولشت آزاد است
پیشنهاد میکنیم برای بازدید از دریاچه ولشت خودتان را برای چند ساعتی مجهز کنید. ازآنجاکه شنا و آبتنی داخل دریاچه (البته با رعایت هشیاری) ممنوع نیست، چنانچه اهل آبتنی تو دریاچه هستید، بهتر است چند دست لباس همراه داشته باشید.
اردکماهی، اژدها آبی و قورباغه از یکسره آبزیان دریاچه هستند. به دلیل وجود چند جنس ماهی پرطرفدار، دریاچه ولشت یکی از مکانهای ماهیگیری برای روستاییهای پایین دریاچه و ساکنان مرزنآباد محسوب میشود. آنها بهمحض روشن شدن هوا قلاب ماهیگیری و سطل طعمههایشان را برمیدارند و راهی دریاچه میشوند. شما بی آرامی اگر علاقهمند به ماهیگیری هستید، حتما با خودتان قلاب ماهیگیری و طعمه ماهی ببرید.
رستوران و کافیشاپ موجود داخل محوطه حفاظتشده دریاچه تا ساعت ۲۲ آماده خدمترسانی بوسیله بازدیدکنندگان دریاچه هستند، ولی از ساعت ۲۲ تا ۱۰ صبح فردا تعطیل هستند. ازآنجاکه روشن کردن آتش تو اطراف دریاچه اشکالی ندارد، میتوانید غذای نیمهآمادهای را که در طول مسیر و با توجه به گرمای هوا فاسد نمیشود، همراهتان ببرید.
اگر قصد ماندن داخل دریاچه را دارید، همراه داشتن چادرمسافرتی، پتو (شبها هوای دریاچه بیش سرد میشود)، سایهبان، کفش راحت و مناسب برای راه عدول کردن روی زمین سنگلاخی، کلاه آفتابگیر، کرم ضدآفتاب و پاور بانک ضروری است. ولشت، دریاچهای بر ارتفاع ابرها
هوا که ابری میشود، دریاچه و دشتهای حوالی آن بالای ابرها هستند. وقتی از قریه به سمت دریاچه میآییم، گویی ابرها کمی پردهشان را کنار میزنند تا نیمنگاهی به دریاچه بیندازیم. همهچیزِ اینجا مثل رویا میماند. عصرها که محیط کمی ابری و بهدلیل تبخیر آب دریاچه، قطرههای شبنم در هوا پراکنده میشود، رنگینکمان زیبایی روی دریاچه پل میزند که نمیتوان چشم از آن برداشت.
محال است اینهمه زیبایی را ببینید و دوربین به دست نشوید. همهچیز گویای این است که محلیها عبث دارند، دریاچه را ارم گمشده بنامند. بخاطر ما که از دودودَم و سروصدای ایالت گریختن کردهایم تا یکروز معقول و پاک تو طبیعت داشته باشیم، اینجا کم از بهشت ندارد؛ اینجا خود فردوس است.
چنانچه صبح مهلت بیایید و تابش آفتاب روی پولک ماهیها را تماشا کنید، دیگر هیچچیزی نمیتواند مجبورتان کند که عصر گونه برگشت را تو پیش بگیرید. به همین دلیل بهتر است برای یک شب اندوه که شده اقامت در جوار دریاچه را تجربه کنید تا روزگار ۶ بامداد را ببینید. سکوت دریاچه، صدای پرندگان، صدای اسبهای ساختمان روستایی آن سوی دریاچه و…؛ همهچیز حالتان را تا مدتها خوب میکند. بیشک ولشت بهشت گمشده است که در این روزهای داغ، خودش را به ما نشان داده تا حالمان را خوب کند. ماندن درون شب، پهلو دریاچه ولشت
کمی پایینتر از دریاچه، داخل میانه جاده خاکی، مسافرخانه کوچکی حیات دارد که میتوانید شب را در آنجا سپری کنید، ولی اگر دلتان میخواهد شب را در طبیعت بگذرانید، میتوانید کنار دریاچه چادر بزنید و خیالتان مرده باشد که هیچ خطری شما را تهدید نمیکند.
چند سالی میشود که استانداری مرزنآباد بخاطر دریاچه، کیوسک نگهبانی ۲۴ ساعته منیع کرده است. برای عبور از نگهبانی، هر اتومبیلِ انحصاری باید مبلغ ۸ هزار تومان بپردازد که بخاطر یک منطقه حفاظتشده نرخ مناسب و ایدهآلی بهنظر میرسد.
همچنین از ابتدای امسال، با افزایش امکانات گرداگرد دریاچه، از جمله تجهیز پیرامون دریاچه بوسیله رستوران، کافی شاپ، سوپرمارکت کوچک ویژه خرید نوشیدنی و تنقلات، تجهیز و ترقی سرویس بهداشتی، آلاچیق، نمازخانه و… اقامت در دوروبر دریاچه آسانتر شده است. داخل کل، همهچیز برای کیف بردن از طبیعت و نفستازهکردن مجهز است. عزب کافی است تصمیم بگیرید و راهی شوید. در امتداد بخوانید: جاهای دیدنی تهران؛ ۲۲ جاذبه گردشگری ولایت ۷۲ پیرو
- ۹۸/۰۲/۲۱