بوسیله ما گفته اند که روزی پنج وعده محصول و سبزیجات بخوریم و ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش کنیم و اینک به نظر می رسد، شاید در آینده بخشی از دستورالعمل های سلامتی بوسیله وقت گذرانی هفته ای یک وعده داخل طبیعت وصیت کنند. استیناف جدیدی داخل انگلستان نشان می دهد که محضر در طبیعت (جنگل، پارک، ساحل و...) به مدت دو روزگار داخل هفته می تواند برای سلامتی روحی و فیزیکی کارگر باشد و آن را بهتر کند.مقاله های مرتبط:۸ نکته برای زنده ماندن در طبیعت گردینکاتی برای مراقبت از صلح و صفا درون سیر و طبیعت گردی
این پژوهش که در ژورنال Scientific Reports منتشر شده، با ۲۰ هزار نفر از مردم انگلیس درباره ی بستگی شان با طبیعت درون هفته ای که گذشت، مصاحبه کرده و دریافته است، افرادی که طی هفت روز گذشته برای استراحت داخل پارک، ساحل خواه جنگل، زمان کم خواه هیچ زمانی را اختصاص نداده اند و حدود نیمی از مصاحبه شوندگان را تشکیل می دهند، سطح پایین تری از رضایت از زندگی داشتند و یک نفر از هر چهار نفر می گفت که ازلحاظ سلامتی مشکل دارد. داخل میان افرادی که حداقل دو ساعت را تو دنیای فطرت سپری می کردند، فقط یک نفر از سه نفر احساس رضایت از عمر نداشت و یک نفر از هفت نفر دچار بیماری وجود.
متیو وایت از دانشکده ی پزشکی دانشگاه اکسیتر که مدیریت این پژوهش را برعهده داشته است، می گوید:چیزی که بیشتر باعث تعجب ما شد، استمرار این مناسبت بین تقریباً طولانی گروه های پایین تر مصاحبه بود، از جوان و پیر و مرد و زن خمود تا اهالی شهر و روستا، مناطق فقیر و ثروتمند و به خصوص بین کسانی که بلای ناگهانی یا ناتوانی بلندمدت داشتند. استیناف ما نشان داد نه تنها افراد سالم با وقت گذرانی درون سرشت حال بهتری معین می کنند، بلکه افراد مبتلا بوسیله بلای ناگهانی همچنین با دو شایسته کردن درگاه در طبیعت در طی هفته از دریافتن بهتر خویشتن می گفتند. بااین حال، برای تأیید این یافته ها باید استیناف بیشتری ایفا شود و همکاری کنندگان در بازه ی زمانی طولانی تری بررسی شوند.
تو این پژوهش مهم نبود که افراد دوساعت محضر خویشتن درون طبیعت را داخل یک خواه چند بار در هفته داشته باشند. علاوه براین، تأثیر مثبت این وقت گذرانی تو نهاد هم ارز وجود و مزایای کار کننده آن برای کسانی که زمان بیشتری را تو سرشت سپری می کردند، افزایش نمی یافت. همچنین پژوهش سابق الذکر فقط زمان پیشگاه در فضاهای طبیعی عمومی را مدنظر صبر داده بود و توجهی به زمانی که بی همتا در باغ شخصی خود می گذراند، نداشت.
انسان هنگام درگاه درون طبیعت، احتمالاً فعالیت فیزیکی بیشتری دارند. متیو وایت می گوید:نتایج این پژوهش را می نبوغ اینطور توضیح رحم که حضور تو سرشت به معنای داشتن فعالیت فیزیکی است و همین عامل شاید به بهبود سلامتی و حال بهتر افراد منجر می شود و نه صرفاً وفاق با طبیعت.
بااین حال، باید نحو ژاپنی شینرین یوکو یا حمام جنگل نیز تک بررسی استراحت بگیرد که می گوید نشستن منفعلانه در طبیعت، مزایای متنوع روحی و فیزیکی برای انسان دارد.
مارک هولدر، استاد روانشناسی دانشگاه بریتیش کلمبیا است که روی علم شادی مطالعه می درنگ. او می گوید:تجربیات معنی در خلقت ظاهراً باعث بهبود حال انسان می شود و مدل این تأثیر زیاد قوی است.
ازآنجاکه این پژوهش در انگلستان انجام شده است، باید وارسی ی بیشتری داخل دستور کار قرار بگیرد تا رک شود که آیا جناب درون طبیعت تأثیر مشابهی بر مردم سایر نقاط گیتی دارد یا خیر. انگلستان کشوری با درآمد ارتفاع است و جامعه ای عمدتاً شهرنشین دارد و بااینکه جناب در طبیعت تأثیر مثبتی روی انگلیسی های سفیدپوست داشته است، ولی آدم سایر نزاکت ها و قومیت ها تأثیر مشابهی را گزارش نکرده اند. سبب این موضوع شاید بوسیله میزان ارتباطی که شرکت کنندگان با صنع مستحکم می کنند، مربوط باشد. ارتباط با سرشت چیزی فراتر از یک تجربه ی چندحسی مختلف است؛ درواقع، پیشینه و دیدگاه های شخصی، رویکردهای بلندمدت فرهنگی و حسی که از یک جا به ما دست می دهد، نقش مهمی تو مزایای حضور در فطرت دارد، عواملی که شاید نشان دهد چرا الگوی شبیه انسان انگلیس، بخاطر سلامتی افراد سایر نقاط گیتی مشاهده نشده است.
متیو وایت می گوید که تیم او بی آرامی اینک برای پژوهشی مشابه، داده های ۱۸ ناحیه دنیا که شامل ۱۴ کشور اروپایی، آمریکا، کانادا، استرالیا و هنگ کنگ می شوند را جمع آوری کرده اند. او توضیح می دهد:نتایج این پژوهش بوسیله زودی منتشر خواهد شد، ولی ازآنجاکه همه ی این کشورها جزو کشورهای ترقی یافته هستند، این سؤال مطرح می شود که آیا نتایج مذکور برای آدم کشورهای درحال ترقی نیز صدق می کند خواه خیر، به خصوص که طبیعت این کشورها ممکن است خطرات متجاوز اضافی بخاطر صلح و صفا آدم داشته باشند. بوسیله طور خلاصه، ما برای تعمیم بین المللی یافته های به مشت آمده از پژوهش داخل انگلیس جانب احتیاط را رعایت می کنیم.
پژوهش دانشکده ی پزشکی دانشگاه اکسیتر، بزرگ ترین مطالعه ی دنیا است که داده های مربوط بوسیله تماس سالیانه شرکت کنندگان با دنیای فطرت را جمع آوری کرده است. به همین دلیل بیشتر از آنکه نتایج قاطع و محکمی را نمایش کند، بنیان ای متاخر از پژوهش را آغاز کرده است. یافته های این استیناف ها، نقطه ی آغاز بحث و وارسی برای نمایش توصیه های ساده و مبتنی بر شواهد درباره میزان زمان کم قیمت حضور در سرشت است که می تواند به گشایش وضعیت صلح و صفا و حال خوب انسان بینجامد.
این پژوهش که در ژورنال Scientific Reports منتشر شده، با ۲۰ هزار نفر از مردم انگلیس درباره ی بستگی شان با طبیعت درون هفته ای که گذشت، مصاحبه کرده و دریافته است، افرادی که طی هفت روز گذشته برای استراحت داخل پارک، ساحل خواه جنگل، زمان کم خواه هیچ زمانی را اختصاص نداده اند و حدود نیمی از مصاحبه شوندگان را تشکیل می دهند، سطح پایین تری از رضایت از زندگی داشتند و یک نفر از هر چهار نفر می گفت که ازلحاظ سلامتی مشکل دارد. داخل میان افرادی که حداقل دو ساعت را تو دنیای فطرت سپری می کردند، فقط یک نفر از سه نفر احساس رضایت از عمر نداشت و یک نفر از هفت نفر دچار بیماری وجود.
متیو وایت از دانشکده ی پزشکی دانشگاه اکسیتر که مدیریت این پژوهش را برعهده داشته است، می گوید:چیزی که بیشتر باعث تعجب ما شد، استمرار این مناسبت بین تقریباً طولانی گروه های پایین تر مصاحبه بود، از جوان و پیر و مرد و زن خمود تا اهالی شهر و روستا، مناطق فقیر و ثروتمند و به خصوص بین کسانی که بلای ناگهانی یا ناتوانی بلندمدت داشتند. استیناف ما نشان داد نه تنها افراد سالم با وقت گذرانی درون سرشت حال بهتری معین می کنند، بلکه افراد مبتلا بوسیله بلای ناگهانی همچنین با دو شایسته کردن درگاه در طبیعت در طی هفته از دریافتن بهتر خویشتن می گفتند. بااین حال، برای تأیید این یافته ها باید استیناف بیشتری ایفا شود و همکاری کنندگان در بازه ی زمانی طولانی تری بررسی شوند.
تو این پژوهش مهم نبود که افراد دوساعت محضر خویشتن درون طبیعت را داخل یک خواه چند بار در هفته داشته باشند. علاوه براین، تأثیر مثبت این وقت گذرانی تو نهاد هم ارز وجود و مزایای کار کننده آن برای کسانی که زمان بیشتری را تو سرشت سپری می کردند، افزایش نمی یافت. همچنین پژوهش سابق الذکر فقط زمان پیشگاه در فضاهای طبیعی عمومی را مدنظر صبر داده بود و توجهی به زمانی که بی همتا در باغ شخصی خود می گذراند، نداشت.
انسان هنگام درگاه درون طبیعت، احتمالاً فعالیت فیزیکی بیشتری دارند. متیو وایت می گوید:نتایج این پژوهش را می نبوغ اینطور توضیح رحم که حضور تو سرشت به معنای داشتن فعالیت فیزیکی است و همین عامل شاید به بهبود سلامتی و حال بهتر افراد منجر می شود و نه صرفاً وفاق با طبیعت.
بااین حال، باید نحو ژاپنی شینرین یوکو یا حمام جنگل نیز تک بررسی استراحت بگیرد که می گوید نشستن منفعلانه در طبیعت، مزایای متنوع روحی و فیزیکی برای انسان دارد.
مارک هولدر، استاد روانشناسی دانشگاه بریتیش کلمبیا است که روی علم شادی مطالعه می درنگ. او می گوید:تجربیات معنی در خلقت ظاهراً باعث بهبود حال انسان می شود و مدل این تأثیر زیاد قوی است.
ازآنجاکه این پژوهش در انگلستان انجام شده است، باید وارسی ی بیشتری داخل دستور کار قرار بگیرد تا رک شود که آیا جناب درون طبیعت تأثیر مشابهی بر مردم سایر نقاط گیتی دارد یا خیر. انگلستان کشوری با درآمد ارتفاع است و جامعه ای عمدتاً شهرنشین دارد و بااینکه جناب در طبیعت تأثیر مثبتی روی انگلیسی های سفیدپوست داشته است، ولی آدم سایر نزاکت ها و قومیت ها تأثیر مشابهی را گزارش نکرده اند. سبب این موضوع شاید بوسیله میزان ارتباطی که شرکت کنندگان با صنع مستحکم می کنند، مربوط باشد. ارتباط با سرشت چیزی فراتر از یک تجربه ی چندحسی مختلف است؛ درواقع، پیشینه و دیدگاه های شخصی، رویکردهای بلندمدت فرهنگی و حسی که از یک جا به ما دست می دهد، نقش مهمی تو مزایای حضور در فطرت دارد، عواملی که شاید نشان دهد چرا الگوی شبیه انسان انگلیس، بخاطر سلامتی افراد سایر نقاط گیتی مشاهده نشده است.
متیو وایت می گوید که تیم او بی آرامی اینک برای پژوهشی مشابه، داده های ۱۸ ناحیه دنیا که شامل ۱۴ کشور اروپایی، آمریکا، کانادا، استرالیا و هنگ کنگ می شوند را جمع آوری کرده اند. او توضیح می دهد:نتایج این پژوهش بوسیله زودی منتشر خواهد شد، ولی ازآنجاکه همه ی این کشورها جزو کشورهای ترقی یافته هستند، این سؤال مطرح می شود که آیا نتایج مذکور برای آدم کشورهای درحال ترقی نیز صدق می کند خواه خیر، به خصوص که طبیعت این کشورها ممکن است خطرات متجاوز اضافی بخاطر صلح و صفا آدم داشته باشند. بوسیله طور خلاصه، ما برای تعمیم بین المللی یافته های به مشت آمده از پژوهش داخل انگلیس جانب احتیاط را رعایت می کنیم.
پژوهش دانشکده ی پزشکی دانشگاه اکسیتر، بزرگ ترین مطالعه ی دنیا است که داده های مربوط بوسیله تماس سالیانه شرکت کنندگان با دنیای فطرت را جمع آوری کرده است. به همین دلیل بیشتر از آنکه نتایج قاطع و محکمی را نمایش کند، بنیان ای متاخر از پژوهش را آغاز کرده است. یافته های این استیناف ها، نقطه ی آغاز بحث و وارسی برای نمایش توصیه های ساده و مبتنی بر شواهد درباره میزان زمان کم قیمت حضور در سرشت است که می تواند به گشایش وضعیت صلح و صفا و حال خوب انسان بینجامد.